Een barkoude winteravond. Een oud huis dicht bij zee. Drie zussen komen samen in het ouderlijk huis, op de vooravond van de begrafenis van hun moeder. Hun mannen worden eveneens verwacht. Het overlijden van de moeder maakt de zussen, met elk hun verschillende karakter, heel erg labiel. Thérésa, de oudste, neemt klagend de leiding op zich, omdat er zonder haar nooit iets van de grond komt. Ze bemoeit zich voortdurend met de andere twee, tot grote ergernis van Marie. Cathérine voelt zich als jongste van de drie het meest onbegrepen en tekort gedaan in haar jeugd en lijdt dientengevolge aan een resem van ingebeelde kwaaltjes. In plaats van elkaar de nodige steun te bieden worden er herinneringen opgerakeld, komen oude pijnen en frustraties naar de oppervlakte, en lang bewaarde geheimen worden onthuld. Ieder probeert op zijn beurt de andere zussen verantwoordelijk te stellen voor hun verleden, hun huidig "ongelukkig zijn" en hun onvermogen tot het onderhouden van relaties. Moeder Vi, komt haar zegje nog eens doen in de dromen die Marie over haar heeft.